Dat is al weer een tijdje geleden!!!

Hallo Hallo Hallo!!!!!!!!!!!!!!

Het is er weer tijd voor!! Een gloednieuwe blog!! Het is alweer een hele tijd geleden, er is nog meer gebeurd en dat ga ik jullie allemaal vertellen!! (niet geheel uitgebreid maar de grote lijnen staan erin ;-) )

Laatste keer was ik gebleven bij de camping in Melbourne en dat we de dag erna zouden gaan vliegen richting Tasmanië! Dus vanaf daar gaan we lekker verder!

Aangekomen in Tasmanië namen we een bus richting de stad Hobart om daar een nachtje te verblijven terwijl we alles zouden regelen. Overnachting was geboekt dus het was op naar een info- centre en kijken wat er nou allemaal te beleven was hier in Tassie, al snel kwamen we erachter dat je veel verschillende tours kon boeken om alle hoogte punten van het eiland te bekijken. Maar dat alles kwam natuurlijk met een pittig prijskaartje…. Dus wij besloten voor 6 dagen een auto te huren en zelf maar alles gaan bezoeken en bekijken.
De volgende dag werden we op gepikt door de eigenaar van het auto verhuur bedrijf om onze auto op te gaan halen. Wij heel blij met onze wagen want de was wat sneller en wat kleiner dan onze gebruikelijke van! Wij kregen een kleine Hyundai Assent me (prima bakkie!!) wij dus rete enthousiast! En gassen maar!! Wij met volle(toegestaande) snelheid richting het eerste national park: MT. Field genaamd! Prachtig park met hele mooie watervallen. Wij hier dus een dagje rondgelopen! En vervolgens opzoek naar een slaapplaats! Maar wat is zo’n klein bakkie dan toch heeerlijk om in te rijden!! Zeker omdat Tassie een grote racebaan is met weinig verkeerlichten(of politie) en een flink berg parcour met een snelheidslimiet van 100(of 130 ;-) ) en de bochten met advies snelheden van 20 tot 60 die je met 30 km/u harder neemt.. dan doe je dit gewoon omdat het kan…. Maar wij dus richting een plaatsje genaamd Strathgordon om te kijken of we daar konden slapen….. dat kon…… voor 120 dollar voor een nacht…. Dus wij vrolijk terug racen naar een ander plekkie waar we een stukkie goedkoper hebben overnacht..

De dag erna zijn we onze reis vervolgd en hebben een aantal prachtige stops gemaakt, opnieuw prachtige meren, watervallen en een uitzicht over een meer dat gevormd was in een oude mijn.

De dag erna waren we op tijd weg wat het was tijd voor Cradle Mountain. Een prachtig National park in Tassie. Vandaag viel helaas het weer flink tegen…. En om nou te zeggen dat we hier op waren voorbereid is een grote overschatting. We gingen voor een mooie grote wandeling die ons hoog op de berg zou brengen, na een paar mooie foto’s te hebben gemaakt en wat te hebben gelopen begon het al gauw te regenen. Beetje water houd ons niet tegen (ondanks dat de regenbestendige kleding nog in Melbourne lagen) dus wij gingen stug verder naar boven….. het begon ook al snel af te koelen.. het was in Tassie al niet veel warmer dan 15 graden en boven op zo’n berg vliegt die tempratuur ook nog eens omlaag. Dus voordat we het wisten kregen we een bui natte sneeuw over ons heen.. niet fijn in doorweekte kleding….. dus wij snel doorlopen op weg terug naar beneden en terug naar het hutje om ons te kunnen afdrogen.. daarna lekker omkleden, de auto in en de verwarming op max!!!! doorrijden naar de volgende overnachtings plek Launceston.

De dag erna doorgassen naar een dorpje dichtbij Freycinet National park (bij wineglassbay), waar we voor de volgende dag een scenic- flight hadden geboekt rondom wineglass bay… wij dus de volgende ochtend verrekte vroeg op en rijden naar het vliegveldje! Daar stond een klein vliegtuigje te wachten samen met een piloot. Vliegtuig fanaat Dec zat voorin met de piloot en ik zat lekker achterin! Het was een prachtige ochtend voor een vlucht want er was amper een wolkje aan de lucht.. na een tijdje mocht dec ook effe vliegen en was hij zo blij als een klein kind dat net een snoepje heeft gekregen!!! :-P Daarna nog wat positieve en negatieve G krachten gevoeld en daarna een soepele landing terug op de grond. Vervolgens hadden we nog een klein rondje in het park gelopen. Op de terug weg van het park terug naar de beschaving zag ik iets dat ons wel lekker leek, een oysterfarm!! Dus voor de lunch hebben we lekker veel oesters gegeten, wat zalm, gamba’s en nog wat mosselen ook.. dat allemaal onder het genot van een glas wijn en ook mijn dag was gemaakt! Daarna nog wat door gereden en hadden we nog maar 1 dag over in Tassie.. niet veel gedaan en daarna de wagen terug gebracht om de volgende dag helaas het eiland alweer te verlaten… kort maar krachtig zullen we maar zeggen!!!!



The Great Ocean Road

Wij terug aangekomen in Melbourne, de Van opgehaald en meteen Melbourne verlaten. (Nadat we hulp moesten vragen met de wagen starten want het bleek dat de accu leeg was…….) Na eerst het dramatische stads verkeer te hebben gehad, gingen we de Great Ocean Road op. Dit is de kust route die van Melbourne naar Adelaide gaat. Dit was een hele mooie route waar we een hoop mooie cliffwanden, rotsen, zonsondergangen en uitzichten over zee hadden… ( geen zorgen foto’s volgen) een foto zegt in dit geval dan ook meer dan duizend worden. ( betekend ik ga er niet te veel woorden aan verspillen). We hebben hier dan ook verder weinig gedaan dan de bezienswaardigheden bekijken en van het uitzicht te genieten.

Adelaide

Die o zo mooie route bracht ons dus in Adelaide, stad van een hoop maar niet veel bijzonders. Nadat we eindelijk een camping hadden gevonden namen we de bus richting de stad. Eenmaal aangekomen bij het stadshuis bleek het deels afgesloten te zijn vanwege een anti- islam demonstratie…… er hing dus een hele gezellige sfeer in dat gebied dus wij besloten maar een beetje te gaan rondlopen. Deze wandeling bracht ons heel doel bewust naar het grootste wijncentre van Australië! Na daar wat te hebben rondgelopen en wat informatie te hebben gekregen over wijnen en het maken ervan in Australië, zijn we ook zeer uitbundig gaan “proeven”. Om vervolgens de weg nog terug zien te vinden naar de bushalte………..
De dag erna op 1ste paasdag gingen we na een heerlijk paas ontbijt door rijden… ditmaal richting Perth!


De Nullarbore

Na een heel stuk te hebben gereden kwamen we aan op de route genaamd The Nullarbore ( betekend “geen boom”). En om deze verschrikkelijke lange route wat aangenamer te maken dan alleen maar rijden, hadden wij ons opgegeven voor the Nullarbore Links ( nee niet rechts ;-P) dit is een golfbaan met de 18 holes verspreidt over de gehele nullarbore ( net wat meer dan 1300km). Bij elke Roadhouse was er een hole. ( en hoe verder je op de route was des te duurder de diesel) dit bracht gelukkig een hele aangename twist aan de route. Dus na 2 clubs te hebben gehaald bij een 2de hands winkel en 10 ballen, konden we onze tocht hervatten. En deze route is echt extreeeeem saai……. Zoals gezegd heet de route “geen boom” maar de route is dan ook voornamelijk recht met een uitzicht op niks, af en toe een korte blik op zee en de gebruikelijke dooie kangaroo langs de weg, maar dat is dat ook alles. Maar ook hier hebben ze af en toe een afslag waar je de benen kan strekken en de prachtige cliffwanden kan bekijken (en in het goede seizoen walvissen spotten). Maar dat geluk hadden wij dan weer net niet. Aan het einde van deze route was de stad Kalgoorie waar we de laatste holes hebben gespeeld en het certificaat hebben gekregen… de eind score was nog onder de 100(wat t was weet ik niet meer)… maar dat krijg je dan ook als je met alleen een ijzeren 6 en S slaat….


Perth

2 dagen later kwamen we aan in de stad waar we weer werken moesten gaan zoeken ( en met we bedoel ik mezelf want mn geld was alweer op…) maar dec zocht ook wat tegen de verveling.. Dec had als eerste wat gevonden, iets verder zuid- waards ging hij werken op een sheepfarm. Ik moest ietsjes langer zoeken want het bleek dat heel wat restaurants geen mensen zochten. ( of de telefoon niet konden vinden om terug te bellen.) ik had m’n eerste proefdag bij Jamie’s Italian! Leek mij een leuke ervaring, stonden ongeveer 20 koks en het restaurant zat bijna altijd vol. Na een drukke lunch te hebben gehad een praatje gemaakt met de chef en alles was op en top reete enthousiast en hij zou me de dag erna terug bellen om te vertellen of ik de baan had….. ik wacht nog steeds…. Gelukkig was het geen tijd om er te veel over na te denken want ik had al wat anders in de rij staan, een tapas bar genaamd Andaluz.. proefdagje gehad en ik kon de dag erna beginnen. Weer geen fine dining maar wel alles huisgemaakt en dat is ook niet verkeerd. Ik stond in de keuken met de Amerikaanse chef Jonathan, Portugese Sous-chef Diogo en de Colombiaanse afwasser Ruben. Een gezellige bedoeling, altijd wel wat te lachen en een biertje ging er natuurlijk ook wel in.. bij dit bedrijf niet zoveel gedaan als in Brisbane (maar moet ook wat op de centen letten). Maar dat was goed te doen bij dit bedrijf.. We hadden een regeling met de wiskeybar om de hoek.. zij komen gratis af en toe wat eten en wij komen gratis af en toe een paar biertjes (of wiskey) drinken. Ook in het restaurant zelf hadden we op de vrijdag niet genoeg aan 1 sluit drankje (en de eerste ging erin om 6 uur). En in dit land is de horeca wat beter betaald dus het sparen gaat dan ook een stukje sneller. Maar ook na 2 maanden te hebben gewerkt was het weer tijd om te gaan.


The West Coast

2 dagen nadat ik was gestopt kwam declan ook weer terug van de boerderij en we wisselden onze avonturen uit bij een restaurant.. voor het eerst krokodil gegeten!! (smaakt naar zeer stevige kip.) dus na een half uur na te kauwen en een lekker biertje gingen we terug naar het hostel en de dag erna weer op weg. Next stop Darwin! De west kust is best leuk en er is een hele hoop te zien (als je 4 wheel drive hebt). De meeste national parks liggen namelijk achter een redelijk lange dirt road en dat is geen pretje als je dat in onze van moet gaan rijden… Gelukkig zijn er ook een aantal plekken die je via een normale weg ook kan bereiken. De eerste was de Pinnacles, een aantal rare rots formaties is de woestijn. 2de was Monkey Mia, gek genoeg waren er hier geen apen! Maar het was een dolfijnen resort, best een leuk plekkie maar het was me toch een pokke eind van de beschaving zeg. Wel wat dolfijnen van dichtbij gezien, een prachtige zonsondergang en een aantal heerlijke biertjes. Ook geprobeerd te zwemmen maar als je 500 meter de zee inloopt en het staat nog steeds tot onder je middel is het niet heel spannend om even een duik te nemen. Wel tijdens het lopen nog wat krabben gezien en een pijlstaart rog( nee niet 2 uur lang achtervolgt om vervolgens gestoken te worden). De 3de stop was coral bay, heerlijk strand met flink wat koraal want als je het water in gaat in het een klein stukje zwemmen en je kan al lekker snorkelen en koraal filmen. Daar ook weer een rog gezien (en een hele hoop vissen). Richting Broome bij een tank station kwam er ineens uit het niets, deed gewoon poef en hij was er, een lifter genaamd Matteo uit Italië. Vroeg of hij mee kon naar Broome want hij was net klaar met werken en had daar afgesproken met een vriendin van hem. Natuurlijk zeggen we dan: Nee!!!!! Haha geintje :-p tuurlijk mocht hij mee!! Na een tijdje rijden kwam hij met het idee om naar een strand te gaan om daar wat te chillen en eventueel te overnachten… wat wij niet wisten was dat dit strand lag achter zo’n 20 km dirt road die onze wagen nou niet geheel aangenaam vindt. Maar goed wij bij dat strand bleek dus ook dat we moesten betalen voor de overnachting I.P.V. de gratis campsites waar we de laatste 2,5 weken al gebruik van maakte… (was wel tijd voor een douche maar toch)…. Het strand hete 80 mile beach en zoals de naam zegt het is een tering groot strand……..(heb er geen meet lint bij gehouden maar denk dat t klopt). De dag erna was het tijd om Broome te bereiken en dat deden we dan ook daar ook weer lekker op het strand gelegen en 2 dagen gebleven. 4 biertjes in een strand tent kosten je al gauw bijna 40 dollar dus dronken wordt je er niet zonder ook arm te worden.. in Broome namen we afscheid van Matteo, maar de dag erna kwamen we hem alweer tegen toen we pizza gingen halen want die vriendin van hem werkte daar en ze konden e