Nieuw-Zeeland xxx

MORGU, hoe s het met de luitjes thuis???? Met mij gaat het prima bedankt voor het vragen ;-)
Ik ga jullie nu maar wat vertellen over de afgelopen 2 weken op het noord eiland van Nieuw-Zeeland!!!!!
Daar gaan we dan :-P
Van de eerste dag weten jullie al en beetje aangezien ik toen voor het laatst wat aan jullie heb laten weten… maar zoals gezegd dat was een lange en een zware dag met een jetlag van hier tot Bangkok (nee nie Tokio!!!) mar de 2de dag hadden we tog besloten wat te gaan doen dus waren we wat gaan na vragen.. bij de receptie van onze hostel ( Nomads Auckland.. heel gezellig) kregen we te horen dat op een half uur/ uurtje lopen een bergje was waar je een mooi uitzicht op de stad zou hebben… dus wij zijn maar gaan lopen naar deze MT. Eden… en inderdaad hoor boven op deze Mount had je een heel mooi uitzicht over de gehele stad… Eenmaal terug in de hostel zijn we even gaan lunchen om vervolgens de rest van de reis te gaan boeken (nou ja de volgende stop….) het had eff geduurd maar het was gelukt!!! De volgende stop zou Matamata zijn ook wel het dorpje waar hobbiton bij zit … maar eerst de rest van de dag nog wat leuks vinden in Auckland zelf…(wat best lastig is als je in ’t central buisness district zit).. dus wat doe je als je het zelf nie meer weet.. juist ja je gaat ’t vragen!! Dus wij hebben t gevraagd en werden naar een heel mooi plekje gestuurd en hier moet je ook wel naar toe in Auckland anders zie je niet het echte Auckland en dat was “mission point” echt wel een prachtig plekkie…. Daarna terug naar ’t hostel waar we Rose ontmoette en samen met haar nog een dankie in de bar gedaan….
Dusss de dag erna richting Matamata. (bleek Rose dezelfde bus te hebben.. wat een gezelligheid) maar halverwege scheidde onze wegen… eenmaal aangekomen in Matamata eerst richting onze motel (wat een luxe) waar we ingecheckt hebben, spullen gedumpt en vervolgens er weer vandoor om de tour bus naar Hobbiton te nemen.. de heenreis was al veel belovend met het uitzicht wat echt prachtig was maar eenmaal aangekomen in hobbiton was het echt prachtig daar… wat een uitzicht en wat een details.. maar daar eenmaal doorheen gelopen een biertje kunnen doen in The Green Dragon Inn maar het was t einde van de tour en kregen maar 20 minuten… dus idd DOORDRINKEN!!!!! Ik had lekker 3 biertjes op en zegt die tour gids dat ik dus de eerste was die dat voor elkaar had gekregen!! Hahaha lekkah zeg!!! Daarna terug naar de motel voor nog een paar biertjes!!
De dag erna gingen we wel weer door… (was voor de rest ook niks te beleven).. naar Rotorua een echte toeristen plek!! Perfect voor ons dus zullen we maar zeggen… en ja hoor nog geen half uur in de stad en we worden door een niet onaantrekkelijke dame een boekingsbureau binnen gelokt………. En natuurlijk hebben we wat geboekt bij deze dame…. Eerst voor dezelfde avond nog, de volgende voor de dag erna en nog eentje voor de dag daarna.. maar eerst naar de hostel.. ingecheckt en kamertje geboekt bleken we in dezelfde kamer te zitten als iemand die we al eerder hebben ontmoet.. Rose!! Nou zeg wat een gezelligheid ;-).. maar eerst om 18:00 naar wat we als eerste hadden geboekt… een bezoekje een Maori stam genaamd Tamaki.. in de bus er naar toe moesten we vanuit de bus een “chief” uitkiezen.. en natuurlijk bood ik me daarvoor aan en werd ik zo chief…… precies WTF hield het eigenlijk in.. geen flauw benul… maar blijkbaar moest ik samen met de “chiefs” van 3 andere bussen midden in de cirkel staan waar de krijgersdans werd gedaan ( zonder te lachen) en 1 van ons zou het vredesoffer in ontvangst nemen… dus deed ik wat ieder ander zou doen als je oog in oog staat met iemand die je probeert te intimideren.. je staart hem recht in de ogen aan en laat zien dat je dat niet bent! Blijkbaar was ik de enige van de 4 “chiefs”die dat dus deed want ik moest t vredesoffer in ontvangst nemen en vervolgens de chief van de tamaki tribe begroeten..(geen zorgen dec heeft alles gefilmd) vervolgens het dorp in. Moesten wij (de 4 chiefs) een dans oefenen en mochten daarna ook rond lopen rond t dorp.. vervolgens nog meegedaan aan een wedstrijdje en gewonnen…. Om daarna geïntroduceerd te worden aan het traditionele eten “Hangi” dat is eten dat in de grond heeft gegaard.. word eerst een groot gat gegraven, flink de fik erin, as eruit, eten erin, lakens erover heen, as erop, lakens erover heen en lekkah laten garen die handel.. wat in dat grote gat zat was aardappel, kip, lam en groente.. maar voor we mochten eten kregen we eerst nog een hele show te zien met muziek en dans.. en daarna eindelijk eten!!!! En lekker dat t was!! Was echt goed eten .. na dat alles mochten wij ( de 4 chiefs weer) samen met wat vrijwilligers die krijgersdans doen die we hadden geleerd….( heeft dec ook gefilmd).. om vervolgens in de bus terug en liedje te moeten zingen… wat was het tog een gezelligheid!!!!!! Vervolgens afgesproken met Rose en 2 andere meiden om een drankie te gaan doen ergens in de stad met een potje pool erbij ..
De dag erna gingen we het 2de ding doen dat we hadden geboekt  en dat was naar het vulkanische gebied genaamd Wai-o-Tapu en nog naar een geiser met opstart problemen (werd wat zeep in gegooid om m te activeren maar dat werkte niet) dus kwam er wat geiser viagra bij kijken… en ja hoor HOOG dat dat ding kwam ;-)… maar daarna nog door naar Wai-o-Tapu (gatverredamme wat stonk dat gehucht) maar was wel heel mooi .. daarvan terug in Rotorua, vroeg Rose of we meegingen lopen in de Redswoods.. nou natuurlijk zeggen we dan.. maar moeten el op tijd terug zijn voor de gratis bbq van PeterPans (t boekingsbedrijf) begon om 19:30 en was op dat moment 15:30 moest wel te doen zijn dachten wij…….. dussss wij begonnen met lopen en dachten kom we volgen het paarse spoor die gaat naar de top maar is niet t zwarte spoor (dat duurde 8 uur). Dus wij lopen en lopen en maar lopen vervolgens was t 18:00 en we vonden maar die parkeer plaats niet…. Kwamen we na een tijdje 2 aardige dames tegen die ons wel terug wilde brengen maar moesten wel een half uur terug lopen… anders was het nog 3 uur doorlopen 0_0. Wij hadden t 1 na langste spoor gekozen van 6 tot 7 uur……… dussssssss.. uiteindelijk terug in Rotorua eff douchen en door naar de bbq.. bleek t eten al op te zijn  dat was dus kut want we hadden net 10 km gelopen en hadden honger als een paard…. Dus wij maar terug naar t hostel om wat brood te vreten… heel jammer was dat.. vervolgens een potje kaarten en daarna naar bed…. …. om de dag erna weer vroeg op te staan voor de bus naar de volgende bestemming..
En dat was Waitomo!!!! Voor geboekt ding nummero 3!!!!!!! En dat was een tour door de Waitomo Glowworm Caves… en hoe vet was dat 3 uur lang samen met een gids en 2 amerikanen Shane en Travis…. Lopen, klimmen, kruipen door gaten waar ik zelfs bijna in vast zat, zwemmen en dobberen in banden door een donkere grot waar als je je licht uitdeed alleen blauwe lichtjes op t plafond zag( dat waren dus de glowworms ;-P) en dat was echt super vet om te doen…. Eenmaal terug in de hostel een kilotj pasta gemaakt voor ons 2en en daarna door naar de pub voor een pintj (of meer)…
Maar de dag erna alweer door de volgende bestemming was National park maar dat ging niet zonder tussen stop in New Plymouth omdat er geen directe verbinding was naar National Park.. maar ook deze stad was niet zonder bier of mooi uizicht.. in dit geval een prachtig uitzicht over de zee.. en dat werd een vroege avond om lekker wat slaap in te halen….
Maar de dag erna door naar National Park… je verwacht een hoop van een dorpje met zo’n naam maar er is echt geen zak te beleven op een shuttle naar de berg na dan… maar dat kon pas de dag erna dus we hadden tijd zat om voor te bereiden op een 3 daagse wandeltocht rondom Mount Ngãuruhoe ( aka Mount Doom) dus wij eten inslaan, alles wat we niet nodig hadden in de flightbag klaar om opgeslagen te worden in de hostel en daarna eten en vroeg slapen…
Oke dan hier gingen we dan om 8:30 met de shuttle naar Whakapapa village om de wandeltocht te beginnen. Het begin was wat zwaar (bergje op, bergje af en nog geen ritme gevonden) maar na een half uurtje ging dat al een heel stuk beter ging best goed voor de eerste 5 uur lopen.. na die 5 uur kwamen we langs een best luxe uitziende hut genaamd “waihohonu” dus wij dachten: ooooooow als elke hut zo is moet het wel meevallen…. (wait for it)… maar eerst nog 3 uurtje lopen… wat we niet hadden verwacht was dat dit 3 uur lang bergje op bergje af was met op en afdalingen van 50 tot 150 meter hoog over een lengte van 100 tot 200 meter…. Best lastig als je al 5 uur heb gelopen met 5 a 10 kg bagage op je rug en honger hebt als een paard… dus na de 6de klim en totaal zo’n25 km te lopen besloten we te gaan rusten en eerst wat te gaan eten… we konden echt niet meer 0_0… om er vervolgens achter te komen dat net achter en grote steen nog geen 20 meter verder onze hut was -_-…………… dat dus.. wij dat hutje binnen( al een stuk kleiner uitzien) bleek het te werken op gas en koud water…. ( het andere hutje was trouwens voorzien van alle luxe van thuis)… en daar zate zo’n 15 á 20 personen al binnen.. let wel dit hutje was niet groter dan een gemiddeld appartement in centrum den haag….. maar tog deelde we de ruimte met een stuk of 8 duitsers, 2 fransosen, 2 canadezen en nog 1 hollander Joep (owja en een hele chille hut wachter genaamd Aaron)… wij waren wel heel blij met de blikken soep die we hadden meegenomen want nog nooit heeft een tomatensoep met salami, bacon, pasta en aardappel die naar erwtensoep smaakt uit blik zo goed gemaakt!!!! Maar wij hebben die avond doorgebracht door te kaarten met Joep en Aaron.. het slapen was een ander verhaal want met een stel duitse kettingzagen naast je is het lastig!!!!
Deeeeeeee volgende ochtend helaas was bedekt met een zicht van nog geen 50 meter, zware regenval, windstoten die gingen van 50 tot 95 km/p u en een gevoelstemperatuur ergens tussen de -3 en -15 was onze motivatie net zoals het advies dat we kregen… GA NIET NAAR BUITEN!!!!!... maar desondanks stonden onze oosterburen en de rest om 8 uur ’s ochtends al jodelend klaar om dit klote weer te trotseren… ik, dec en “Maud” een franse dame stonden aan de andere kant nou niet echt te springen om hier doorheen te gaan lopen en hadden besloten om samen met Aaron een dagje in het hutje te blijven… deze hebben we doorgebracht door eerst te gaan kaarten ( Maud heeft geslapen tot een uur of 16:00) daarna kort schoon te maken, dan weer kaarten, lunchen, kaarten, nog iets schoonmaken, kaarten, avond eten, kaarten en je raad het wel nog meer kaarten. Ondertussen heeft het de gehele dag geregend, kwamen we erachter dat de hut niet geheel water dicht was en dat de batterij van mijn telefoon de hele dag muziek kan draaien zolang er niks anders aan staat… en vervolgens weer lekker gaan slapen…
De dag erna hebben we afscheid genomen van Aaron en zijn we door gelopen naar deels dezelfde route.. deze bracht ons eerst naar de Emerald lakes en the Blue lake die allebij echt verschrikkelijk mooi waren..  om vervolgens in plaats van The Northern Circuit te volgen wat het eerste plan was the Tongariro Crossing te pakken dat was maar zo’n 8 uur korter  maar deze afdaling viel nog best tegen… want wat we eerst omhoog hadden moesten we nu omlaag en dat was in totaal zo’n 1000 meter….. wat een gezelligheid… dus het lopen bracht ons eerst van in een wolk naar boven de wolk naar eindelijk er weer onder…. En eindelijk an t einde van deze route waren we beneden… maar nu nog terug zien te komen bij National Park…. Dus na een uurtje aan de kant van de weg te hebben gestaan met onze duim omhoog werden we tog opgepikt door een vriendelijke tourbus chauffeur  eenmaal aangekomen bij de hostel wachte ons een heerlijke warme douche, een heerlijke pizza met bier bij de brasserie naast de deur( leuke serveerster btw) en met uiteindelijk een wel verdiende rust en een 8 persoons kamer voor ons 2en wat betekende dubbel matras, 2 kussen en een deken waar normaliter voor moest betalen( 6 f*cking dollar voor een deken)….. en gewoon geslapen van 20:00 tot 9:30….. en nu zit ik hier de dag erna in heerlijk vers gewassen kledij (voor het eerst in 2 weken).. een dagje uit te rusten en deze blog te schrijven… maar nu is het toch echt tijd om te gaan eten want ik zit alweer veeeeeeeeeeeel te lang te typen…..
Dus ik spreek jullie later wel weer schoonheden ;-)
Kusjes xxx,
Patrick